[*]

Nie, nie chodzi o koniec bloga, chociaż wiem ze trochę ostatnio olałem temat. W zeszłym tygodniu Microshit sprawił, że znikły moje resztki uczuć wobec iksboksów. Zamknięcie studia Lionhead to ogromny cios. Dzięki Peterowi Molyneuxowi i jego ekipie doświadczyliśmy uczucia boga czy pięknej historii bezimiennego chłopca i jego siostry Teresy. Żegnamy studio, lekcją historii.

Poniedziałkowy przegląd #3

Kolejny tydzień wystrzelił jak z bicza, a co działo się w ciągu ostatnich dni? Nagrody Grammy, nowości z kosmicznych technologii i jakieś bzdurne nagrody nie dla Wiedźmina (TYLKO PRAWDZIWA POLSKA PRODUKCJA). Zapraszam :D

Vinyl i jego pilot bez spoilerów

Jakiś czas temu półświatek muzyczny zadrżał z powodu ogłoszenia współpracy Martina Scorsese i Micka Jaggera nad nowym serialem zorientowanym wokół muzyki. No nikt do końca nie wiedział o co kaman, ale nazwiska i fakt, iż produkcją zajmuje się HBO musiały zwiastować coś mocnego. No i nastąpiła cisza. Cos tam ktoś wspominał, że kręcą, że obsada, że będzie, ale nie specjalnie się interesowałem. Temat wrócił dokładnie 2 dni przed premierą pilota. Nastawienie miałem neutralne, aczkolwiek odpaliłem sobie przypomnienie w telefonie, więc Scorsese nie spierdol tego. 

Poniedziałkowy przegląd #2

Znowu poniedziałek, znowu nowe newsy. W tym tygodniu bardziej o grach, więc nerdowe party. Bawmy się!

Fifa 17 i tryb story?

Od dłuższego czasu gry sportowe cierpią na brak nowości. Co roku wciska się graczom, że następna część Fify to najbardziej unikalne i ekscytujące doświadczenie piłki nożnej w historii. I tak o to Fifa 16 wprowadziła zupełną nowość, która wywróciła świat wirtualnej piłki nożnej o 180 stopni. Dostaliśmy możliwość zagrania… kobietami. Wow. Nie mam słów.

Poniedziałkowy przegląd #1

Nadszedł poniedziałek, czyli czas przykrych powrotów do pracy/szkoły, rozpaczy z powodu wyzwań nadciągającego tygodnia i końcówki przyjemności z weekendu. Dla mnie to dobra okazja żeby sprawdzić i przekazać wam co działo się ciekawego w ostatnich dniach. Tak więc ruszamy z nowym cyklem w którym przedstawię subiektywny wybór newsów z mijającego tygodnia, a na początek…

„NO DALEJ ZIOMEK, STRZELAJ!!! DOBRA PANOWIE, TEAMPLAY OSTRO”

Mało która gra wprowadziła tyle emocji w kooperacji: radości, frustracji, rywalizacji i współpracy. Counter, Fifa, LoL czy nawet Mario Party mogą się schować (no co wy, żarty, Mario Party <3  ). To wszystko be udziału milionów graczy na świecie, ligi e-sportowej czy jakiś transmisji w tv. To tylko mała indie gra. Zapraszam do recenzji piątkowego wieczoru z kumplami… znaczy się Towerfall Ascension.

Dlaczego kocham Czesława Mozila

Dorwałem kiedyś płytę koncertową Czesław Śpiewa w zabójczej promce (8,99 w znanej sieci salonów kulturalno-szmirowych). Płyta okraszona, jakże chwytliwym tytułem „Grać, nie srać” jest zbiorem nagrań koncertowych z okresu 2012-2013, podczas licznych tras koncertowych zespołu, od występów na, za przeproszeniem, pypidówach, do koncertów w większych mieścinach. 

Witam :D

Z  blogiem zwlekałem tak długo, jak tylko się dało. Wszystko stało na przeszkodzie, od klasycznego "nie mam czasu" i " o czym będę pisał" przez naturę techniczno-egzystencjalną "może profeska na wordpressie" na prozaicznych kończąc "jak go nazwę?" . 

Sama nazwa jak pewnie niektórzy zauważą, i słusznie, lekko przypomina popularne ostatnio "Pokolenie Ikea" (Sue Me, biaaaaatch). W czym rzecz? Nie mieszkam w wawce, nie pracuje w korpo, nie zaliczam co piątek. Jestem nudnym przegrywem, z mnóstwem gier, dziewczyną od kilku lat, marzeniami sięgającymi kosmosu i realizacją na poziome wstania po pilota. Gdzie jest moje miejsce? Przecież ludziom tak bardzo zależy na przynależności do jakiegoś sortu. Ja postanowiłem otworzyć własny sort. Pokolenie, którego bohaterem był Mario. Który swoje wartości życiowe czerpie z bohaterów Cartoon Network, a nie Steve'a Jobsa. Który siłę współpracy poznał grając z kumplem na co-opie w Fife, a nie realizując ambitne projekty w firmie. Której ekscytacje daje ulubiony artysta na festiwalu muzycznym a nie modne kluby po pracy w piątek.

Blog skupia się na popkulturze, herosach z gier, serialach które zabierają cenne dni naszego życia i muzyce, która towarzyszy w codziennych podróżach środkami komunikacji miejskiej. Blog jest dla mnie formą szuflady pomysłów, która nie jet zamknięta tylko dla mnie, jak to zazwyczaj było. To bardziej neonowa, przezroczysta, głośno skrzypiąca szuflada, która ma naklejoną ogromną kartkę z napisem : "otwórz do cholery". Tylko czekam na wybuch i hajs z googla. for real.

Na co dzień staram się studiować dziennikarstwo (licencjat się sam nie napisze) w przepięknym mieście Brzydgoszcz. Gram na PS4 (MASTER RACE), czasami na lapku, czasami na Psp (retro feel). Oglądam zajebiście dużo kreskówek, tych dla dzieci i dorosłych. Wgl jak bardzo niszowe w Polsce jest oglądanie kreskówek? Nie jakiś chińskich bajek (te lubię, ale bez spustu), tylko kreskówek rysowanych przez ludzi o normalnym wzroście i względnie dużych penisach. Elita może sobie pozwolić na tego typu rozrywki. Anyway,  słucham dużo muzyki powiązanej ze sobą gatunkowo jak gówno i szarlotka. Dla przykładu pracę licencjacką piszę o Beatlesach, zespole mojego życia, chociaż bardzo rozważałem "Analizę wizerunku medialnego i fenomenu Kanye Westa".

Co dalej? Chciałbym kiedyś zbić chociaż grosz na tym co pisze, co tworze. Chciałbym kiedyś ruszyć z youtubem. Chciałbym też napisać jakąś głupią powieść z humorem na poziomie South Parku. A po pierwsze chciałby ruszyć się i zrobić cokolwiek.

No to zapraszam.
Pan Sprytny B.

ps. miałem nie być wulgarny i chamski w pierwszym poście.
pps. wyszło jak wyszło.